Desc: Face au vent, partitie buissonnière: Geregisseerd door Anne-Marie Faux. Met Louise Aspe Combes, Bernard Aspe, Lise Aumont, Kamel Belaïd. In haar eerste film Hic Rosa, partitie botanisch (Hic Rosa, Botanical Score, FID 2007) plaatste Anne-Marie Faux de figuur van Rosa Luxembourg in de kern van een politieke en poëtische reflectie over engagement, het doel ervan en de noodzaak om dit te overstijgen. . Hier neemt het project een andere, meer intieme en gedurfde wending: ze stelt haar eigen ervaringen, utopieën en verlangens op de proef. Het valt niet te ontkennen dat autobiografische bedoelingen en introspectie hun valkuilen hebben. Maar de stem van een man buiten beeld zet vanaf het begin de toon: 'Er bestaat niet zoiets als een privédagboek. Alleen al die uitdrukking is onzinnig.' Geen kans dus om ontboezemingen, bekentenissen of verklaringen te zien. Hier ontvouwt het ‘ik’ zich in stukjes en beetjes. Van de ene lezing naar de andere, door verschillende lichamen en stemmen, raken de woorden door elkaar. Anne-Marie Faux verweeft haar eigen familieverhalen uit de Geschiedenis van de eeuw met fragmenten van teksten die ze aan anderen heeft geleend, die ze als solide basis gebruikt. Stemmen en lichamen, de gezichten van gisteren en vandaag, van de ene tijd en het ene leven naar het andere, weven langzaam een ​​persoonlijk pad. Onderweg brengt ze heimelijk hulde aan onder meer Virginia Woolf of Chaplin, waardoor de binnen- en de buitenruimte met elkaar in elkaar grijpen. De film geeft inzicht in privétuinen, hoeken en gaten uit de kindertijd, waar de verstrengelde politieke en intieme realiteiten een uitnodiging worden om te blijven “leven en klimmen, met het hoofd tegen de wind in”, zoals de woorden van Rosa Luxembourg ons oproepen te doen..